Esti
Yazmam gerektiğine karar vereli çok oldu. Yaziyorumda yıllardır ama kendime. Ummarim bana bütün sacmaliklarimda eşlik edersiniz. İç dünyami anlar, beni yargılamazsınız. Yaşadığım bi çok şeyin mantigi yok, kendime bile acikliyamiyorum. Elle tutulur yanıda yok aslında! Ben durumuma aglarken, muhtemelen siz eserikli hallerime gülüyor olacaksınız… Bugün en iyi arkadaşım bi cümle kurdu, onunla size merhaba demek isterim! „Sen karar verme! Her verdiğin kararı duygularinla veriyorsun, beynin yokmuş gibi davraniyorsun ve hep sacmaliyorsun“ Hayatıma hoşgeldiniz.